la vie en rose

Roze, poederroze,, oudroze, …
Toen ik zwanger was van Jeanne, wist ik ergens dat het een meisje moest zijn. Ik had plots een hele grote fascinatie met alles wat roze was. Jeanne hield op de eerste echo’s steeds mooi haar beentjes toe, dus het duurde best wel lang voor we het zeker wisten dat Jeanne dus een Jeanne ging zijn en geen Jean.
Ik leg nog steeds de schuld bij de hormonen, maar eens we het wisten leefde ik een beetje in een soort van roze roes. Niets van dat Barbie roze, neen, de zachtse schakeringen roze…
Jeanne is nu vier en het interieur veranderde hier beetje bij beetje. Er kwam steeds meer kleur aan te pas, want eerlijk, die ‘cleane, witte’ stijl kon ik niet aanhouden met twee kleintjes in huis. Dus, hallo kleur, hallo planten en uiteraard, hallo roze! Het begon subtiel met een kussen, een muur in onze slaapkamer, een antieke kast in Jeanne haar kamer die ook aan mijn DIY drang mocht geloven, roze gordijnen in de woonkamer en ik weet niet of dit het laatste item zal zijn, een roze vloerkleed.
Mijn man is nog niet helemaal overtuigd over het vloerkleed, maar hey, er zijn andere kamers in huis die best wel nog wat roze aankunnen indien hij er echt niet aan gewend raakt.

Rose. Pink, pale pink, soft pink….
When I was pregnant with Jeanne I knew it was going to be a girl, it had to be, because the attraction with anything and everything pink was crazy, to say the least. It took several echo’s to be sure that Jeanne would be a Jeanne and not a Jean though. I still blame the hormones, but I went a little bit cray cray on the pink once we finally knew for sure. The soft pink, that is, I still don’t like the Barbie-pink.
After four years our interior transformed little by little from a sober and not that colourful place to a more cosy one. You know, that clean look, no, I can not pull that off anymore, not with two kids in the house. So, hello colour, hello plants and oh yes, hello pink!
It started with a cushion, a bedroom wall, a pink closet for Jeanne’s room, then came the curtains and I don’t know if it is the end of the pink, but the carpet made it entrance a few weeks back. #woops
I think I like it, my husband is not totally convinced (yet) about the carpet in combination with the curtains, but hey, there are other rooms in our house so if he can’t get used to it, we will just have to find it another spot.